بعد از سی سال دریافت اسپم یا هرز نامه ادامه دارد..

سال بعد از ابداع عبارت "هرزنامه" (Spam) و 30 سال بعد از ارسال اولین هرزنامه، هنوز ارسال اینگونه پیام ها ادامه دارد.

اعتقاد بر آن است که این عبارت، اولین بار توسط جوئل فور، یکی از مدیران سایت یوزنت (Usenet) برای اشاره به پیامهای فله ای و ناخواسته استفاده شده است.

بر اساس اطلاعات موسسه اسپم هاوس که برای از بین بردن اینگونه پیامها فعالیت می کند، بیش از 90 درصد ئی میل های ارسال شده در سراسر شبکه اینترنت، مشمول تعریف هرزنامه می شوند.


مارک سانر، تحلیلگر ارشد در موسسه مسیج لبز (Message Labs) نیز معتقد است: "هرزنامه به یک مسابقه تسلیحاتی واقعی تبدیل شده است."

روزانه میلیاردها هرزنامه ارسال می شوند که بار سرورهای ارسال نامه را به شدت افزایش می دهند، شبکه ها را کند می کنند، کامپیوتر کاربران اینترنت را به ویروس آلوده می سازند، به سوء استفاده مخفیانه از کامپیوترها کمک می کنند و در مجموع برای بسیاری، استفاده از اینترنت را به تجربه ای تلخ مبدل می کنند.

آقای فور به بی بی سی گفت استفاده از عبارت "سالگرد" برای هرزنامه ها نشاندهنده حادثه ای خوب و به یاد ماندنی نیست.

او گفت: "من عبارت مجلس عزا را ترجیح می دهم."

جوئل فور اولین بار این عبارت را برای اشاره به پیامهای فله ای ارسال شده در فوروم های اینترنتی بکار گرفت، اما در سالهای بعد از آن، عمدتا از "هرزنامه" در مورد ئی میل ها و نامه های الکترونیکی استفاده شد.

با این حال او می گوید: "امروزه هم فوروم های بسیاری هستند که بخاطر حجم بالای پیامهای ناخواسته، غیرقابل استفاده شده اند."

"خطر رو به افزایش"

ریچارد کاکس، مدیر اطلاعاتی ارشد موسسه اسپم هاوس می گوید: "وجود هرزنامه به این معنی است که استفاده از ئی میل به امری پر خطر تر تبدیل می شود و دیگر نمی تواند ابزاری قابل اعتماد برای رساندن پیام ها قلمداد گردد."

آقای فور می گوید: "در تاریخ ثبت شده بشر، با کم شدن موانع ارتباطات و ساده تر شدن ارتباط، تمدن ها پیشرفت می کنند."

"ما ابزاری به این خوبی داریم که به مردم، در هرکجای دنیا که باشند، امکان می دهد با یکدیگر تبادل فکر و عقیده کنند، با این وجود بخاطر هرزنامه ها، افراد به شیوه های دشوارتر ارتباطی متوسل می شوند. وجود این پیامها، مانع نوآوری است."

آقای کاکس هم می گوید: "وقتی فن آوری ئی میل طراحی شد، عمدتا کسانی از اینترنت استفاده می کردند که می توانستید به آنها اطمینان کنید."

"ئی میل فله ای"

اولین ئی میل فله ای ناخواسته در سوم ماه مه سال 1978، توسط یک مسئول بازاریابی در شرکت کامپیوتری دک (Dec) ارسال شد؛ وقتی که او پیامی را برای کلیه کاربران شبکه آرپانت (سنگ بنای اینترنت کنونی) که در ساحل غربی آمریکا ساکن بودند فرستاد.

در این پیام از کاربران دعوت شده بود تا در مراسم معرفی کامپیوترهای جدید این شرکت، حضور یابند.

آقای کاکس می گوید سالها وقت صرف مقاعد کردن دولت آمریکا شده است تا ارسال پیامهای ناخواسته فله ای را ممنوع سازد.

او معتقد است: "چینی ها و روس ها یک مشکل عمده هستند و احتمالا همیشه هم خواهند ماند."

او می گوید دولتهای این دو کشور نسبت به مقابله با کسانی که اقدام به ارسال هرزنامه می کنند، بی تفاوت هستند، چرا که گرچه این پیامها از کشور آنها ارسال می شود، تاثیر آن عمدتا در خارج مرزهای این کشورها احساس می شود.

بر اساس برنامه در حال اجرای موسسه اسپم هاوس، حدود 200 ارسال کننده هرزنامه در سراسر جهان مسئول ارسال 80 درصد اینگونه پیام ها هستند.

کامپیوترهای خانگی

اکثر این پیامها ازکامپیوترهای معمولی خانگی ارسال می شوند که توسط هکرها مورد سوء استفاده قرار گرفته اند.

هکرها با ارسال و فراهم کردن شرایط اجرای کدهای خاص، کامپیوترهای خانگی را تبدیل به رباتهایی نرم افزاری (Botnet) می کنند که بطور اتوماتیک به دیگران پیام می فرستد.

مارک سانر معتقد است این مشکل بطور دائم بدتر می شود: "افراد بدکاری که اقدام به چنین اعمالی می کنند، حداقل به اندازه سرویس های امنیتی که برای متوقف کردن آنها تلاش می کنند، تخصص دارند."

در گذشته امکان آن وجود داشت که با یافتن کامپیوتر مرکزی که این رباتهای نرم افزاری را کنترل می کرد، با آنها مقابله نمود اما نسل جدید این رباتها، هر سه دقیقه یک بار مکانیزم کنترلی خود را از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر منتقل می کنند.

آقای کاکس که معتقد است بسیاری از بزرگترین ارائه دهندگان اینترنت، خود حاضر به انجام اقدامی در این مورد نیستند، یادآوری می کند که فقدان یک سیستم اجرایی-نظارتی فراگیر و وجود نداشتن همکاری میان موسسات مجری قانون در کشورهای مختلف، مبارزه با هرزنامه ها را با مشکل مواجه کرده است.

او می گوید: "ممکن است یک هرزنامه از بلغارستان آمده باشد، اما اگر عملیات ارسال آن توسط کسی در روسیه کنترل شده باشد و فردی در آمریکا هزینه آن را پرداخت کند. در این صورت چه کسی را باید تحت تعقیب قرار داد؟ و در کدام کشور؟"